Voor het slopen van de vestingwerken lag het eerste deel van waar later de straat zou komen, in het water en het tweede deel in het hooiland van het Rijk binnen de gemeente Breda.

Na het slechten van de vestingwerken rond 1869/70 bleef het terrein tot 1908 een open vlakte (38 jaar lang) waar de net gebouwde huizen en bedrijven aan de Ceresstraat vrij uitzicht hadden richting de stad.  Het werd gebruikt als speelveld. De Nieuwe Boschstraat,  Teteringenstraat en Oranjesingel waren al wel aangelegd, in 1876. Pas 7 jaar later in 1883 wordt de Bosschebrug gebouwd als ijzeren draaibrug.

In 1909 kwam er een omrastering/ hekwerk om het speelveld en had dit hele terrein de naam: Wei van Siegmund (Siegmund-terrein),  in de volksmond ontstaan naar alle waarschijnlijkheid. Door de omrastering was dit speelterrein niet langer voor iedereen toegankelijk. Ook de werknemers van de Luciferfabriek aan de Ceresstraat mochten daar hun pauzes niet meer doorbrengen.

Siegmund was niet de eigenaar van het terrein. De grond was door de Staat in erfpacht gegeven aan de parochie. Siegmund was eerste luitenant bij de KMA en later gymleraar bij de HBS en Stedelijk Gymnasium. Hij liet de leerlingen op het terrein Amerikaans Handbalen en vuistbalspel spelen. Men deed ook aan estafetteloop.

Het terrein kreeg de status van een sportpark waar ook voetbalcompetities werden gespeeld. In 1910 vernielen jongeren een deel van de omrastering. Het terrein had verschillende ingangen, ook aan de Teteringsche straat. In 1919 wordt er nog een voetbaltornooi gespeeld met Ajax 2. De laatste vermelding van dit terrein is in 1920, een voetbalwedstrijd van Nac 4 en Breda 2. Daarna wordt het verkaveld en geleidelijk volgebouwd.